Finały NBA 1993
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Finały NBA w 1993 rozegrano w dniach 9-20 czerwca 1993 roku. Spotkali się w nich mistrzowie Konferencji Wschodniej - Chicago Bulls oraz Konferencji Zachodniej - Phoenix Suns.
W drodze do finału Bulls pokonali kolejno: Atlanta Hawks 3-0, Cleveland Cavaliers 4-0 i w finale Konferencji New York Knicks 4-2. Natomiast Suns zwyciężyli: Los Angeles Lakers 3-2, San Antonio Spurs 4-2 i w finale konferencji Seattle SuperSonics 4-3.
Mecze rozgrywano w formule 2-3-2. Przewagę własnej hali miała drużyna Suns.
Tytuł mistrza NBA, po raz trzeci z rzędu, zdobyła drużyna Chicago Bulls, zwyciężając Phoenix Suns 4-2.
Tytuł MVP Finałów, po raz pierwszy w historii ligi trzeci raz z rzędu, zdobył Michael Jordan, zdobywając przeciętnie w meczu 41,0 pkt., 6,3 ast. i 8,5 zb.
Finał ten przeszedł do historii jako jeden z najwspanialszych w dziejach NBA. Starcie dwóch indywidualności będących u szczytu kariery - Michaela Jordana i Charlesa Barkleya (poza boiskiem bliskich przyjaciół) - przyniosło efekt w postaci efektownych pojedynków i nadzwyczaj wysokiego poziomu gry.
Dwaj uczestnicy tych finałów: Oliver Miller i Richard Dumas (obaj w barwach Phoenix Suns) grali później w polskiej lidze, w MKS Pruszków.