Gubernia jelizawietpolska
jednostka administracyjna Imperium Rosyjskiego / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Gubernia jelizawietpolska (ros. Елизаветпольская губерния) – jednostka administracyjna Imperium Rosyjskiego na Kaukazie, utworzona ukazem Aleksandra II w 1868. Stolicą guberni był Jelizawietpol. Wchodziła w skład Namiestnictwa Kaukaskiego. Istniała do 1918.
gubernia | |||
1868–1918 | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Siedziba | |||
Powierzchnia |
44 136 km² | ||
Populacja (1897) • liczba ludności |
| ||
• gęstość |
19,9 os./km² | ||
Szczegółowy podział administracyjny | |||
Liczba ujezdów |
8 | ||
|
Gubernia była położona we wschodniej części Kaukazu Południowego pomiędzy 38°50′ a 41 1/2° długości geograficznej północnej i 44°21′ a 48°21′ szerokości geograficznej wschodniej. Graniczyła od północy z gubernią tyfliską, okręgiem zakatalskim i obwodem dagestańskim, od wschodu z gubernią bakijską, na zachodzie z gubernią tyfliską i gubernią erywańską, na południu z Persją, od której oddzielała ją rzeka Araks, stanowiąca granicę państwową Imperium Rosyjskiego.
Powierzchnia guberni wynosiła w 1897 – 44 136 km² (38 782,5 wiorst ²). Gubernia w początkach XX wieku była podzielona na 8 ujezdów.