Gubernia wiacka
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Gubernia wiacka (ros. Вятская губерния) – jednostka administracyjna Imperium Rosyjskiego i RFSRR w północno-wschodniej Rosji Europejskiej, utworzona ukazem Katarzyny II w 1780 jako namiestnictwo wiackie, w 1796 ukazem Pawła I przekształcone w gubernię. Stolicą guberni była Wiatka. Zlikwidowana w 1929.
Szybkie fakty Państwo, Siedziba ...
gubernia | |||
1796–1929 | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Siedziba | |||
Powierzchnia |
169 629 km² | ||
Populacja • liczba ludności |
| ||
• gęstość |
17,9 os./km² | ||
Szczegółowy podział administracyjny | |||
Liczba ujezdów |
11 | ||
Położenie na mapie | |||
|
Zamknij
Graniczyła od północy z gubernią wołogodzką, na wschodzie z gubernią permską, na południu z gubernią kazańską i niżnonowogrodzką, na zachodzie z gubernią kostromską.
Powierzchnia guberni w 1897 wynosiła 169 629 km². Gubernia w początkach XX wieku była podzielona na 11 ujezdów.