Głownia
podstawowa część broni białej przeznaczona do zadawania i parowania ciosów / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Głownia (z niem. klinga, staropol. żelazo, brzeszczot) – podstawowa (główna - stąd nazwa) część broni białej przeznaczona do zadawania i parowania ciosów. Zazwyczaj stanowi przeważającą większość długości i masy całej broni.
Ten artykuł dotyczy broni białej. Zobacz też: inne znaczenia słowa „głownia”. |
Głownia w zależności od typu broni przybiera bardzo zróżnicowane formy. Najczęściej jest płaskim podłużnym elementem wykonanym z metalu (choć nie jest to regułą). Może być prosta lub zakrzywiona, z zaostrzonymi jedną lub obiema krawędziami, często z ostrym sztychem. W broni bocznej najczęściej oprawiana jest w rękojeść natomiast w broni drzewcowej (jako żeleźce) osadzana na drzewcu. Pomiędzy rękojeścią a częścią roboczą głowni często występuje jelec.