HMS Invincible (1907)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
HMS Invincible – brytyjski krążownik liniowy z okresu I wojny światowej. Należał do serii trzech okrętów typu Invincible, pierwszych na świecie jednostek tej klasy.
HMS „Invincible” | |||
Klasa | |||
---|---|---|---|
Typ | |||
Historia | |||
Stocznia | |||
Położenie stępki |
2 kwietnia 1906 | ||
Wodowanie |
13 kwietnia 1907 | ||
Royal Navy | |||
Wejście do służby |
20 marca 1909 | ||
Zatopiony |
31 maja 1916 | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Wyporność |
konstrukcyjna: 17 330 ts | ||
Długość |
172,8 m | ||
Szerokość |
23,9 m | ||
Zanurzenie |
9,1 m | ||
Napęd | |||
2 zdwojone zespoły turbin parowych 31 kotłów parowych 4 śruby 41 000 shp | |||
Prędkość |
25 węzłów (26,64 węzła na próbach) | ||
Zasięg |
6110 Mm przy 15 w. | ||
Uzbrojenie | |||
8 dział kal. 305 mm 16 dział kal. 102 mm 5 wyrzutni torped kal. 450 mm | |||
Załoga |
1032 (w czasie bitwy jutlandzkiej) | ||
|
Do służby w Royal Navy wszedł w 1909 roku. W chwili wybuchu I wojny światowej bazował w Wielkiej Brytanii. Wziął udział w pierwszej bitwie koło Helgolandu 28 sierpnia 1914 roku. W listopadzie został wraz z bliźniaczym „Inflexible” wysłany na południowy Atlantyk w poszukiwaniu okrętów Eskadry Wschodnioazjatyckiej admirała von Spee i 8 grudnia 1914 roku uczestniczył w zwycięskiej bitwie koło Falklandów.
31 maja 1916 roku wziął udział w bitwie jutlandzkiej – największym starciu flot w I wojnie światowej – jako okręt flagowy dowódcy 3. Eskadry Krążowników Liniowych, kontradmirała Horace'a Hooda. W trakcie pojedynku artyleryjskiego z niemieckimi odpowiednikami: „Lützowem” i „Derfflingerem”, został celnie trafiony w jedną z wież artyleryjskich na śródokręciu, co spowodowało eksplozję ładunków w komorach amunicyjnych i błyskawiczne zniszczenie okrętu. Z 1032 osób obecnych na pokładzie „Invincible” podczas bitwy, uratowano jedynie sześć.