Kanał Kaledoński
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kanał Kaledoński (ang. Caledonian Canal, gael. Seòlaid a’ Ghlinne Mhòir) – kanał w Szkocji łączący szkockie wschodnie wybrzeże w miejscowości Inverness z wybrzeżem zachodnim przy Corpach niedaleko Fort William.
Jezioro Loch Lochy na trasie Kanału Kaledońskiego | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Kraj | |||
Lata budowy |
1803 | ||
Lata eksploatacji |
do 1822 | ||
Długość |
107 km | ||
Różnica poziomów |
20 m | ||
Początek | |||
Miejsce | |||
współrzędne | |||
Koniec | |||
Miejsce | |||
współrzędne | |||
Śluzy |
29 | ||
|
Na łączną długość 107 km ponad 72 km przypadają na już istniejące drogi wodne. Trasa Kanału Kaledońskiego wytyczona została wzdłuż uskoku tektonicznego Great Glen przecinającego Szkocję w relacji północny wschód – południowy zachód. Na jego trasie leżą takie jeziora jak: Loch Dochfour, Loch Ness, Loch Oich, oraz Loch Lochy. Oprócz 29 śluz są tam także 4 akwedukty i 10 mostów.
Kanał zaprojektowany został przez inżyniera Thomasa Telforda przy wsparciu inżyniera Williama Jessopa i wybudowany kosztem 840 tys. funtów szterlingów. Pod względem technicznym nie była to najlepsza konstrukcja, nadto był zbyt wąski i płytki, by stanowić skuteczne połączenie dla statków pomiędzy wschodnim i zachodnim wybrzeżem. Czynniki te sprawiły, że jego eksploatacja nie okazała się sukcesem ekonomicznym, a statki wybierały drogę morską wśród najeżonego niebezpiecznymi skałami wybrzeża. W roku 1847 inżynier James Walker, współpracownik Telforda, pogłębił kanał, ale nie wpłynęło to na poprawę wskaźników eksploatacyjnych. Obecnie stanowi on głównie atrakcję turystyczną.
- Śluza na Kanale Kaledońskim w Fort Augustus
- Śluza Gairlochy Bottom
- Statek Lord of the Glens opuszcza śluzę Corpach Sea Lock
- Most obrotowy nad Kanałem Kaledońskim