Codex Fuldensis
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Codex Fuldensis (F) – rękopis Wulgaty zawierający tekst 23 kanonicznych ksiąg Nowego Testamentu, a ponadto Diatessaron oraz List do Laodycejczyków. Jest jednym z najstarszych datowanych rękopisów Nowego Testamentu i jedynym wczesnym rękopisem NT, o którym wiemy, że był redagowany przez znamienitego uczonego, biskupa Wiktora z Kapui[1]. Jest drugim ważnym świadkiem tekstu Wulgaty, najważniejszym i najstarszym świadkiem pełnego tekstu Diatessaronu. Kodeks jest ważnym - o ile nie najważniejszym - świadkiem w dyskusji nad autentycznością tekstu 1 Kor 14,34-35.