Komunikacja perswazyjna
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Komunikacja perswazyjna – szczególny rodzaj wysoko spersonalizowanej pośredniej komunikacji masowej prowadzonej za pośrednictwem mass-mediów, której zadaniem jest informacja o określonym aspekcie rzeczywistości w sposób zgodny z intencją nadawcy komunikatu. (jest zastrzeżenie co do poprawności tej definicji – zobacz dyskusję)
Ten artykuł należy dopracować |
Komunikacja perswazyjna wykorzystuje niektóre teoretyczne modele psychologiczne:
- Behawioryzm
- warunkowanie klasyczne (styczność, kojarzenie bodźców, spersonalizowany apel) – bodźcem jest obraz lub dźwięk
- warunkowanie instrumentalne – prawo efektu – nagradzanie konsumenta za kupowanie produktu (promocje), wzmacnianie → realność nagrody, wygaszanie → konkurencja
- Psychoanaliza
- zasada przyjemności – pokusa i minimalizacja imperatywu moralnego przez uleganie jej
- konflikt id-superego – np. zakonnica lub ksiądz ulegający pokusie
- Kognitywizm
- dysonans poznawczy – sprzeczność komunikatów powoduje dyskomfort, co wymaga racjonalizacji, a to powoduje wzmocnienie komunikatu (np. palę, bo lubię)
- dawanie wzorców osobowych (niezależność, siła) w celu identyfikacji i internalizacji proponowanych wartości