Kopciowie herbu Kroje odmienne
polski ród szlachecki / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kopciowie (Kopeć) – polski ród szlachecki pochodzenia litewskiego, pieczętujący się herbem Kroje (odm.), znany od XV wieku.
Ten artykuł należy dopracować |
Protoplastą rodu był Kopot (Kopeć) pisarz Kazimierza Jagiellończyka w latach 1447–1452. Rodzina Kopciów podzieliła się już w XV wieku na dwie gałęzie. Przedstawiciele jednej zamieszkiwali w granicach późniejszego Województwa smoleńskiego a drugiej – w granicach późniejszego Województwa witebskiego[1]. Kopciowie, obdarzani przywilejami przez kolejnych władców z dynastii Jagiellonów, doszli do dużego znaczenia i bogactwa, uzyskując status rodu senatorskiego, który pozwolił im na zawieranie prestiżowych mariaży w obrębie kniaziów litewsko-ruskich oraz polskiej magnaterii. Ród wygasł w XVIII wieku[2].
Oprócz wyżej wymienionych rodzimi heraldycy wyróżniali także Kopciów z Powiatu pińskiego, którzy pieczętowali się herbem Lubicz i do których mieli należeć przodkowie brygadiera Józefa Kopcia. Mimo tego zarówno Józef Kopeć, jak i inni przedstawiciele tych Kopciów legitymowali się ze szlachectwa staropolskiego w zaborze rosyjskim, podając za swój herb Kroje[3]. Ostatnio badania nad rodem/rodami Kopciów prowadził Adam Pszczółkowski, który wyraził pogląd, że mieszkających w różnych powiatach Wielkiego Księstwa Litewskiego kilku rodzin szlacheckich o nazwisku Kopeć nie sposób powiązać genealogicznie z Kopciami senatorskimi[2].
Potomkiem w prostej linii ww. Józefa Kopcia był lekarz weterynarii Mieczysław Kopeć, założyciel i wieloletni prezes wrocławskiego oddziału Związku Szlachty Polskiej[4].