Kraina Mazursko-Podlaska
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kraina Mazursko-Podlaska – kraina przyrodniczo-leśna położona w północno-wschodniej Polsce. Znajduje się w północno-wschodniej części Polski i w jej skład wchodzą 3 regiony geograficzne: Pobrzeże Wschodniopomorskie, Pojezierze Mazurskie i Nizina Podlaska. Granicę tej krainy od północy i wschodu stanowi jednocześnie granica państwa, od zachodu styka się ona z Żuławami, a od południa przebiega zgodnie z południową granicą naturalnego występowania świerka w jego niżowym zasięgu.
Lesistość wynosi ok. 27%.
Kraina Mazursko-Podlaska nie posiada jednolitego klimatu, gdyż ścierają się tu wpływy klimatu atlantyckiego i kontynentalnego. Część północno-zachodnia pozostaje pod wpływem klimatu bałtyckiego, na pojezierzu panuje klimat pojezierny, a w południowo-wschodniej części krainy dominuje klimat Krainy Wielkich Dolin.
Duża część krainy leży w zasięgu ostatniego zlodowacenia bałtyckiego i na pojezierzu oraz wzniesieniach morenowych, znanych z pięknego krajobrazu, występują większe kompleksy leśne w postaci puszcz: Białowieskiej, Knyszyńskiej, Augustowskiej, Rominckiej, Boreckiej, Piskiej, Nidzkiej i Taborskiej, gdzie występują głównie gleby gliniaste z udziałem margli i ciężkich glin. Na obszarach położonych niżej występują piaski i gleby bagienne.
Dominującym typem lasu jest bór świeży, którego udział wynosi ok. 42%, bór mieszany świeży - ok. 24%, las mieszany - ok. 12% i las świeży - ok. 8%.
Charakterystycznym gatunkiem dla całej krainy jest świerk występujący w zmieszaniu z sosną, bukiem, dębem, olszą i jesionem.