Księga Przymierza
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Księga Przymierza (skrót B od niem. Bundesbuch) – nazwa nadana przez krytyków biblijnych jednemu z trzech wielkich, obok Kodeksu Deuteronomicznego i Kodeksu Świętości, zbiorów prawnych Starego Testamentu. Obejmuje fragment Wj 20,22-23,19(33).