Lockheed L-1011 TriStar
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Lockheed L-1011 TriStar – szerokokadłubowy samolot pasażerski dalekiego zasięgu, produkowany przez Lockheed Corporation, mający konkurować z samolotami takimi jak Boeing 747 czy McDonnell Douglas DC-10. Podobnie jak DC-10 Tristar miał trzy silniki turbowentylatorowe. W latach 1968–1984 Lockheed wyprodukował 250 TriStarów. Samolot nie odniósł wielkiego sukcesu, przez co po zakończeniu jego produkcji Lockheed wycofał się z rynku odrzutowych samolotów komunikacyjnych. W chwili wejścia na rynek była to najbardziej zaawansowana technicznie maszyna pasażerska na świecie. Był to również pierwszy i zarazem ostatni cywilny odrzutowy samolot pasażerski Lockheeda.
|
Ten artykuł od 2023-06 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Dane podstawowe | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Producent | |||
Typ | |||
Załoga |
3 | ||
Historia | |||
Data oblotu |
16 listopada 1970 | ||
Lata produkcji |
1968–1984 | ||
Liczba egz. |
250 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd |
3 turbinowe silniki odrzutowe Rolls-Royce RB211-22B | ||
Ciąg |
187 kN (RB211-22B) | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość |
50,1 m | ||
Długość |
50,0 m | ||
Wysokość |
16,9 m | ||
Powierzchnia nośna |
320 m² | ||
Masa | |||
Własna |
111 300 kg | ||
Startowa |
228 600 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. |
950 km/h | ||
Pułap praktyczny |
13 100 m | ||
Zasięg |
9700 km | ||
Dane operacyjne | |||
Liczba miejsc | |||
234 | |||
Rzuty | |||
|