Maksymilian Franciszek Habsburg
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Maksymilian Franciszek Habsburg-Lotaryński (niem. Maximilian Franz Xaver Joseph Johann Anton de Paula Wenzel von Habsburg-Lothringen) (ur. 8 grudnia 1756 w Wiedniu, zm. 26 lipca 1801 w Hetzendorf) – arcyksiążę, arcybiskup elektor Kolonii 1784-1801, wielki mistrz zakonu krzyżackiego 1780-1801.
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
Miejsce pochówku | |||
Biskup Kolonii | |||
Okres sprawowania |
1784-1801 | ||
Wielki Mistrz zakonu krzyżackiego | |||
Okres sprawowania |
1780-1801 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Odznaczenia | |||
|
Najmłodszy z synów cesarza Franciszka I i Marii Teresy. Przeznaczony do stanu duchownego. Był arcybiskupem Kolonii i biskupem Münster. W 1769 uczyniony koadiutorem wielkiego mistrza krzyżackiego Karola Aleksandra Lotaryńskiego, od 1780 wielki mistrz zakonu krzyżackiego.
Reformator zakonu krzyżackiego, który zamierzał przekształcić w katolicki instytut. Biurokrata i tytan pracy, przedstawiciel ducha Oświecenia. Mecenas kultury i sztuki.
Pochowany w kościele kapucynów w Wiedniu.