Manus (wyspa)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Manus – największa z Wysp Admiralicji, stanowi część prowincji Manus państwa Papua-Nowa Gwinea. Jest piątą co do wielkości wyspą Papui-Nowej Gwinei: ma około 100 km długości i 30 km szerokości. Ogromną większość wyspy pokrywa gęsty wilgotny las równikowy.
Zdjęcie satelitarne | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Akwen | |||
Archipelag | |||
Powierzchnia |
2100 km² | ||
Populacja (2000) • liczba ludności • gęstość |
| ||
2°05′S 147°00′E | |||
|
Najwyższym wzniesieniem Manus jest góra Dremsel w środkowo-południowej części wyspy, która sięga 718 metrów n.p.m. Manus jest wyspą pochodzenia wulkanicznego i prawdopodobnie wypiętrzyła się z wód oceanu w okresie późnego miocenu, 8–10 milionów lat temu. Podłożem gleby wyspy są zarówno skały wulkaniczne, jak i skały osadowe pochodzenia koralowego.
Według spisu powszechnego z roku 2000 Manus zamieszkuje około 43 000 osób. Na wyspie znajduje się też stolica prowincji, miasto Lorengau. Głównym lotniskiem prowincji jest Momote Airport na sąsiedniej wyspie Los Negros, połączonej z Manus mostem.
Wyspę Manus zamieszkuje endemiczny ślimak szmaragdowy, którego muszle są wykorzystywane przy produkcji biżuterii.