Medal Ruchu Oporu 1940–1945
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Medal Ruchu Oporu 1940–1945 (fr. Médaille de la Résistance 1940–1945, niderl. Medaille van de Weerstand 1940–1945) – belgijskie odznaczenie wojskowe ustanowione dekretem dekretem księcia regenta Karola Koburga z dnia 16 lutego 1946 roku. Medal był przyznawany wszystkim członkom belgijskiego ruchu oporu podczas II wojny światowej oraz członkom wywiadu, którzy działali na terytoriach okupowanych i brali udział w akcjach bojowych mających na celu wyzwolenie Belgii[1].
Ten artykuł dotyczy belgijskiego odznaczenia. Zobacz też: Medal Ruchu Oporu – francuskie odznaczenie. |