Mykoła Bażan
ukraiński poeta i pisarz / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Mykoła Bażan, ukr. Микола Бажан (ur. 26 września?/9 października 1904 w Kamieńcu Podolskim, zm. 23 listopada 1983 w Kijowie) – poeta, prozaik i tłumacz ukraiński.
1928 | |||
Data i miejsce urodzenia |
26 września?/9 października 1904 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
Narodowość | |||
Dziedzina sztuki |
poeta, prozaik, tłumacz | ||
Odznaczenia | |||
| |||
|
W latach dwudziestych XX wieku był współinicjatorem ukraińskiego odrodzenia kulturalnego. Zaczął drukować w 1924 roku. Był przewodniczącym Związku Pisarzy Ukraińskich (1953-1959). W okresie wielkiego terroru popierał oficjalną wykładnię wydarzeń. Członek KC KP(b)U, wicepremier rządu USRR w latach 1943-1948, od 1953 był redaktorem naczelnym i przewodniczącym komitetu redakcyjnego Ukraińskiej Encyklopedii Radzieckiej.
W 1939 r. był członkiem komisji, która rabowała archiwa polskie na Kresach Wschodnich II RP. [Zob. Dariusz Matelski, Losy polskich dóbr kultury w Rosji i ZSRR, Poznań 2003].
Tłumaczył m.in. poezję polską – Mickiewicza, Słowackiego i Iwaszkiewicza
Został odznaczony m.in. Złotym Medalem „Sierp i Młot” Bohatera Pracy Socjalistycznej, pięciokrotnie Orderem Lenina, Orderem Czerwonego Sztandaru oraz dwukrotnie Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy. Dwukrotny laureat Nagrody Stalinowskiej (1946 i 1949) oraz Nagrody Leninowskiej (1982).