Park Etnograficzny Krakowiaków Zachodnich
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Park Etnograficzny Krakowiaków Zachodnich w Wygiełzowie (do 17 stycznia 2023 r. Nadwiślański Park Etnograficzny) – nazwa powstałego w 1968 r. we wsi Wygiełzów w gminie Babice (powiat chrzanowski) woj. małopolskie skansenu, w którym zgromadzono i udostępniono do zwiedzania przykłady budownictwa drewnianego Krakowiaków Zachodnich charakterystycznego dla okolic Krakowa[1]. Krakowiacy Zachodni – grupa etnograficzna zamieszkująca obszar od Bochni, przez okolice Krakowa, Proszowic, Oświęcimia, Wadowic, Olkusza, Miechowa, Chrzanowa, aż po rzekę Przemszę stanowiącą granicę z Górnym Śląskiem.
Kościół z Ryczowa | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
Wygiełzów, ul Podzamcze 1 |
Data założenia |
1968 |
50°04′35″N 19°26′25″E | |
Strona internetowa |
Decyzja o powstaniu skansenu zapadła dzięki inicjatywie krakowskich etnografów i historyków sztuki m.in. ówczesnej Wojewódzkiej Konserwator Zabytków w Krakowie dr Hanny Pieńkowskiej, jej zastępcy dra Mariana Korneckiego[2] oraz prof. Tadeusza Chrzanowskiego[3].
Park Etnograficzny Krakowiaków Zachodnich położony jest u stóp wzgórza Lipowiec, na którym zachowały się ruiny zamku o tej samej nazwie. Do końca 2006 r. Skansen i ruiny zamku Lipowiec znajdowały się pod zarządem Muzeum w Chrzanowie, a od 1 stycznia 2007 r. weszły w skład nowo utworzonej instytucji pod nazwą Muzeum – Nadwiślański Park Etnograficzny w Wygiełzowie i Zamek Lipowiec – Instytucja Kultury Województwa Małopolskiego. 31 grudnia 2011 r., decyzją Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Muzeum zostało wpisane pod pozycją 104 do Państwowego Rejestru Muzeów. Od 18 stycznia 2023 r. instytucja nosi nazwę Muzeum Małopolski Zachodniej w Wygiełzowie[4][5], którego administracja w marcu 2024 roku została przeniesiona z Wygiełzowa do Muzeum Pożarnictwa w Alwerni[6].