Nieprzezroczystość odniesienia
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Nieprzezroczystość odniesienia (ang. opacity of reference) – pojęcie spopularyzowane przez W.V.O. Quine’a. Omówienie tego pojęcia znajduje się w rozprawie Słowo i przedmiot (Word and Object, 1960). Zostało ono zdefiniowane przy użyciu pojęcia pozycji czysto odniesieniowej, użytecznego w analizie filozoficznego problemu znaczenia.
Wraz z koncepcją przekładu radykalnego, nieprzezroczystość odniesienia wiąże się u Quine’a z odrzuceniem w jego filozofii języka wszelkich kontekstów intensjonalnych, czyli takich, w których podstawienie terminu o tym samym odniesieniu, ale o innym sensie, nie gwarantuje zachowania prawdziwości całego zdania.