Obwód nadmorski
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Obwód nadmorski (ros. Приморская область) – jednostka administracyjna Imperium Rosyjskiego w Syberii wschodniej, utworzona ukazem Aleksandra II w 1856. Stolicą obwodu był do 1880 Nikołajewsk, w latach 1880–1888 Chabarowsk, od 1888 Władywostok. Zlikwidowany w 1920.
obwód | |||
1856–1920 | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Siedziba | |||
Powierzchnia |
1 854 447,5 km² | ||
Populacja (1897) • liczba ludności |
| ||
• gęstość |
0,1 os./km² | ||
Szczegółowy podział administracyjny | |||
Liczba ujezdów |
5 | ||
|
Obwód obejmował do 1909 pas wybrzeża Syberii wschodniej. Był położony pomiędzy 42° a 70° szerokości geograficznej. Od północy graniczył do 1909 z Oceanem Arktycznym (od Zatoki Czauńskiej do Cieśniny Beringa) (od 1909 z nowo utworzonym obwodem kamczackim), od zachodu z obwodem jakuckim i obwodem amurskim, od wschodu z Oceanem Spokojnym, od południa z Cesarstwem Chińskim i Koreą (do 1897 Królestwo Joseon, 1897–1910 Cesarstwo Koreańskie, po 1910 aneksja przez Cesarstwo Japonii).
Powierzchnia obwodu w 1897 wynosiła 1 854 447,5 km² (1 629 424 wiorst²), wśród jednostek administracyjnych Imperium Rosyjskiego zajmował trzecie miejsce pod względem powierzchni (po obwodzie jakuckim i guberni jenisejskiej).
Obwód w początkach XX wieku był podzielony na 9 okręgów.