Międzynarodowy Festiwal Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych
festiwal teatralny w Łodzi / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Ogólnopolski Festiwal Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Międzynarodowy Festiwal Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych – festiwal teatralny, odbywająca się w Teatrze Powszechnym w Łodzi od 1994 roku (pierwsza edycja pod nazwą Ogólnopolski Permanentny Festiwal Sztuk Przyjemnych)[1].
Lata aktywności |
od 1994 | ||
---|---|---|---|
Państwo | |||
Założyciel | |||
| |||
Strona internetowa |
Od roku 1995 pod zmienioną nazwą jako Ogólnopolski Festiwal Sztuk Przyjemnych[2], od 2003 Ogólnopolski Festiwal Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych[3] i w końcu od roku 2008 Międzynarodowy Festiwal Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych[4]. Pomysłodawczynią festiwalu jest dyrektor Teatru Powszechnego Ewa Pilawska, będąca jednocześnie dyrektorem artystycznym festiwalu.
Festiwal jest wydarzeniem interdyscyplinarnym – towarzyszą mu projekcje filmowe, wystawy, koncerty, panele dyskusyjne i spotkania z twórcami, seminaria naukowe, instalacje w przestrzeni miejskiej. Jest jednym z najstarszych festiwali teatru zawodowego organizowanych w Polsce po 1989 roku. Każda edycja Festiwalu ma myśl przewodnią zaproponowaną przez Ewę Pilawską (wśród tematów znalazły się np. „Kondycja artysty”, „Awangarda jako stan umysłu”, „Niebezpiecznie jest schodzić ze sceny”). Na Festiwalu rolę jury pełnią widzowie, którzy w Plebiscycie Publiczności wybierają Najlepszą Aktorkę, Najlepszego Aktora i Najlepszy Spektakl.
W ramach Festiwalu po raz pierwszy w powojennej historii Łodzi swój spektakl zaprezentował Teatr Narodowy w Warszawie. Na przestrzeni lat na Festiwalu gościły teatry narodowe Polski, Austrii, Węgier, Niemiec i Izraela. W spektaklach prezentowanych podczas Festiwalu występowali m.in. Danuta Szaflarska, Krystyna Janda, Maja Komorowska, Gustaw Holoubek, Janusz Gajos, Jerzy Trela, Jerzy Radziwiłłowicz, Zbigniew Zapasiewicz, Jan Englert i wielu innych wybitnych aktorów. Prezentowano spektakle w reżyserii m.in. Jerzego Jarockiego, Krystiana Lupy, Grzegorza Jarzyny, Krzysztofa Warlikowskiego, Jana Klaty, Piotra Cieplaka, Michała Zadary, Moniki Strzępki, Árpáda Schillinga, Yael Ronen, Silviu Purcărete, Gábora Zsámbéki, Silvanu Omerzu, Thoma Luza, Iwana Wyrypajewa czy Andreia Şerbana. W międzynarodowych dyskusjach i seminariach brali udział m.in.: Georges Banu, Annie Abrahams, David Curtis, Hans Thies-Lehman, Patrice Pavis czy Nikolay Kolada.