Prawa rzeczowe ograniczone
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Prawa rzeczowe ograniczone – w polskim prawie cywilnym jeden z dwóch rodzajów praw rzeczowych, obok własności. Trzecim rodzajem było do niedawna użytkowanie wieczyste, obecnie zniesione. Zwane są także prawami na rzeczy cudzej (łac. iura in re aliena), co jednak nie jest ścisłym określeniem. Kodeks cywilny nie zawiera definicji praw rzeczowych ograniczonych, a tylko ich wyliczenie. Nauka prawa cywilnego definiuje prawa rzeczowe ograniczone jako prawa rzeczowe zapewniające uprawnionemu tylko ściśle określony zakres uprawnień względem rzeczy. To właśnie jest zasadnicza różnica między prawami rzeczowymi ograniczonymi a pozostałymi prawami rzeczowymi.