Prowincja małopolska
prowincja w I Rzeczypospolitej / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Prowincja małopolska Korony to, w okresie I Rzeczypospolitej, prawno-administracyjna część składowa Rzeczypospolitej Obojga Narodów, do roku 1795. Stolicą prowincji był Kraków. Wszystkie prowincje polsko-litewskie mają swe źródło w nadaniu w 1347 przez Kazimierza Wielkiego osobnych statutów występujących w historiografii pod wspólną nazwą „statuty wiślicko-piotrkowskie” dla Wielkopolski i Małopolski, a jeszcze głębsze – w rozbiciu dzielnicowym. Po unii lubelskiej[1][2], obok prowincji małopolskiej Rzeczpospolita Obojga Narodów dzieliła się jeszcze na prowincję wielkopolską oraz Wielkie Księstwo Litewskie.
Ten artykuł dotyczy prowincji. Zobacz też: Małopolska (kraina historyczna). |