Puchar Polskiego Związku Motorowego na żużlu
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Puchar Polskiego Związku Motorowego na żużlu (Puchar PZMot.) – rozgrywki żużlowe, organizowane przez Polski Związek Motorowy w latach 1962-1974. Odbywały się w grupach w formie czwórmeczów. W najważniejszej I grupie startowały zawsze 4 najlepsze zespoły ekstraklasy (tylko w 1974 roku były to drużyny II ligi) i spośród nich wyłaniano triumfatora rozgrywek. Pozostałe drużyny dzielono na pozostałe grupy, w zależności od lokaty w rozgrywkach ligowych. Rozgrywano po jednym czwórmeczu na torze z każdej z drużyn danej grupy. Zespoły startowały w 5-osobowych składach (4 plus rezerwowy).
Do 1971 roku o kolejności decydowała suma wywalczonych przez zespół punktów biegowych ze wszystkich turniejów. Od 1972 roku decydowały punkty meczowe: 1 m. w turnieju - 3 pkt., 2 m. - 2 pkt., 3 m. - 1 pkt. i 4 m. - 0 pkt.
Zwycięzcy otrzymywali przechodni Puchar Zarządu Głównego Polskiego Związku Motorowego, na którym wypisywano nazwy kolejnych triumfatorów.