Pęczek smukły
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Pęczek smukły (łac. fasciculus gracilis) – pęczek aksonów, biegnący w grzbietowej części rdzenia kręgowego w sznurach tylnych. Należy do dróg rdzeniowo-opuszkowych. Przewodzi czucie proprioreceptywne od receptora do jądra smukłego w rdzeniu przedłużonym. Pęczek smukły jest utworzony z włókien wywodzących się z segmentów krzyżowych, lędźwiowy i większości piersiowych.
Opisany przez szwajcarskiego anatoma Friedricha Golla i niekiedy nazywany pęczkiem Golla.