Rajd na Zeebrugge i Ostendę (operacja ZO) − podwójna operacja morsko-desantowa z okresu I wojny światowej, przeprowadzona przez Royal Navy w nocy 23 kwietnia 1918 roku, mająca na celu zablokowanie kanałów wejściowych w zajętych przez Niemców belgijskich portach Zeebrugge i Ostendzie, używanych przez Kaiserliche Marine jako bazy U-Bootów i lekkich sił nawodnych, nękających brytyjską żeglugę na kanale La Manche. Obie skoordynowane akcje, w których udział wzięło łącznie niemal 1800 ochotników z Royal Navy i Royal Marines dowodzonych przez wiceadmirała Rogera Keyesa, przyniosły jedynie połowiczny sukces: czasowe zablokowanie Zeebrugge i tylko częściowe Ostendy, okupiony dużymi stratami: ponad 600 zabitych, rannych i zaginionych. Operacja ZO, wraz z przeprowadzonym w nocy z 9 na 10 maja drugim rajdem na Ostendę, nie wpłynęły na zmianę strategicznej sytuacji na froncie, spotkały się jednak z dużym uznaniem brytyjskiej opinii publicznej oraz dowództwa, wyrażonym między innymi odznaczeniem Krzyżami Wiktorii za znakomitą postawę w boju aż 11 ich uczestników, w tym ośmiu za noc 23 kwietnia.
Szybkie fakty Czas, Miejsce ...
Rajd na Zeebrugge i Ostendę
I wojna światowa, front zachodni |
|
Czas |
23 kwietnia 1918 |
Miejsce |
Zeebrugge, Ostenda |
Terytorium |
Belgia |
Wynik |
częściowy sukces Brytyjczyków |
Strony konfliktu |
|
Dowódcy |
|
Siły |
1780 marynarzy i żołnierzy 165 jednostek pływających
|
nieznane |
|
Straty |
176 zabitych 412 rannych 49 zaginionych
|
11 zabitych 24 rannych |
|
brak współrzędnych |
|
Zamknij