Rdzeń lodowy
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Rdzeń lodowy – próbka rdzeniowa z wieloletniej akumulacji śniegu i lodu, które zrekrystalizowały i uwięziły pęcherzyki powietrza oraz inne osady (np. pył wulkaniczny) pochodzące z różnych okresów. Ze składników rdzenia lodowego, szczególnie obecności izotopów wodoru i tlenu, możliwe jest odczytanie informacji o klimacie w przeszłości, m.in. temperatury, opadów, zawartości gazów i aerozoli atmosferycznych.