Ruch obrzędowy w Galicji
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ruch obrzędowy w Galicji – działania podejmowane przez duchowieństwo greckokatolickie w Galicji na rzecz usunięcia z liturgii elementów o genezie łacińskiej, jakie pojawiły się w niej między XVII a XIX stuleciem. Był on metodą walki o samostanowienie narodowe Rusinów (Ukraińców) galicyjskich. Wzorem dla duchownych zaangażowanych w ruch obrzędowy były tradycje Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Ruch obrzędowy, trwający z największą siłą od końca lat 50. XIX w. do początków kolejnej dekady, był prowadzony z inicjatywy oddolnej, bez skoordynowanego planu i bez oficjalnej sankcji hierarchii greckokatolickiej.