Samodzierżawie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Samodzierżawie (ros. самодержавие, samodierżawije lub единодержавие, jedinodierżawije; tł. bezpośrednie: samowładztwo, jedynowładztwo) – termin określający rządy carów rosyjskich, wprowadzony w Rosji równolegle z tytułem carskim w drugiej połowie XV wieku, po zawarciu małżeństwa wielkiego księcia moskiewskiego z bratanicą ostatniego cesarza bizantyjskiego i zarazem ostatnią dziedziczką bizantyjskiego tronu Zofią Paleolog w 1472 roku[1]. Pojęcie samodzierżawia wiązało się z oswobodzeniem Rusi spod panowania tatarskiego w 1480 roku i oznaczało pierwotnie suwerenność rządów carskich od chanów tatarskich, ewentualnie pozostałych monarchów. Współcześnie termin stosowany przede wszystkim do określenia rządów absolutnych Romanowów w Imperium Rosyjskim od XVII do początków XX wieku.