Stanisław Marchewka
podoficer zawodowy Wojska Polskiego / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Stanisław Marchewka?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Stanisław Marchewka ps. „Ryba” (ur. 15 listopada 1908 w Jeziorku k. Łomży, zm. 4 marca 1957 w Jeziorku) – podoficer zawodowy Wojska Polskiego. Dowódca plutonu w ZWZ i AK, oficer AKO i WiN, podporucznik czasu wojny. Przewodnik walki czynnej rejonu D AKO, dowódca oddziału partyzanckiego, żołnierz wyklęty.
1950 | |
podporucznik | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Stanowiska |
szkoła podoficerska w Ostrowi Mazowieckiej, 18 pal |
Główne wojny i bitwy |
II wojna światowa, |
Odznaczenia | |
„Ryba” był ostatnim oficerem podziemia poakowskiego, który zginął z bronią w ręku – w 1957 roku. Dłużej od niego w Polsce przetrwał tylko Józef Franczak „Laluś” na Lubelszczyźnie zabity przez SB w roku 1963. Po 1957 spośród żołnierzy podziemia antykomunistycznego oprócz Franczaka utrzymywali się jedynie pojedynczy partyzanci NZW, jak Michał Krupa ps. „Wierzba” (przetrwał w konspiracji do lutego 1959), czy Andrzej Kiszka ps. „Dąb” (ukrywał się w leśnym bunkrze koło Huty Krzeszowskiej aż do 31 grudnia 1961), po aresztowaniu zostali oni skazani na kary więzienia. Do śmierci w 1982 ukrywał się Antoni Dołęga. W 1978 na terenie ówczesnej Estońskiej SRR w obławie KGB poległ ostatni partyzant antykomunistyczny August Sabbe.