Stosunek sygnału do szumu
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Stosunek sygnału do szumu (SNR, ang. signal-to-noise ratio) – miara porównująca poziom sygnału użytecznego (informacja) do poziomu szumu tła (niepożądany sygnał). Jest definiowana jako stosunek mocy sygnału użytecznego do mocy szumu tła i jest często wyrażona w decybelach (dB).
Zobacz też: Optyczny stosunek sygnał/szum OSNR. |
W urządzeniach elektronicznych oraz w telekomunikacji analogowej i cyfrowej określa wyrażoną najczęściej w dB wartość stosunku mocy sygnału użytecznego w zadanym paśmie częstotliwościowym do poziomu szumów w tym samym paśmie częstotliwościowym.