Sztuka Majów
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Sztuka Majów – pomimo dużego obszaru zamieszkanego przez tę grupę językową i braku wspólnego państwa posiada wiele cech wspólnych.
Sztuka Majów rozwijała się w trzech etapach określanych jako okres preklasyczny, pomiędzy 1500 p.n.e. a 200 n.e., kiedy to ukształtowały się zręby ich kultury; okres klasyczny, trwający od ok. 200 r. do ok. 850 r.; i okres postklasyczny, trwający od 850 r. do podboju dokonanego przez hiszpańskich konkwistadorów. Największy rozkwit sztuki Majów datowany jest na lata 700–800 w fazie pierwszej i 1000 r. – 1200 r. w fazie drugiej.
Majowie na tereny przez nich zamieszkane przybyli już w I tysiącleciu p.n.e. Jednak, na podstawie prowadzonych wykopalisk stwierdzono, że przez pierwsze wieki, największy wpływ na sztukę rozwijającą się w tym regionie, wywierały sztuka olmecka, później ośrodek w Teotihuacanie oraz sztuka Totonaków, a na końcu Tolteków. Nie wiadomo, czy te wpływy miały charakter pokojowy, czy był zwązany z podbojami. Sztuka Majów, podobnie jak sztuka innych plemion prekolumbijskiej Ameryki była mocno związana z religią.