Szymon I Lotaryński
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Szymon I Lotaryński (ur. ok. 1076, zm. 13 stycznia 1138) – książę Lotaryngii 1115-1138, syn Teodoryka II i Jadwigi von Formbach.
Ten artykuł od 2018-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Szybkie fakty Okres, Poprzednik ...
książę Górnej Lotaryngii | |
Okres |
od 30 grudnia 1115 |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia |
ok. 1076 |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Matka |
Jadwiga von Formbach |
Żona |
Adelajda |
Zamknij
Szymon podobnie jak jego ojciec był stronnikiem dynastii salickiej. W 1122 towarzyszył cesarzowi Henrykowi V do Wormacji, gdzie zawarto konkordat z papiestwem. W czasie swego panowania walczył z biskupem Metzu Stefanem von Bar i Adalberonem von Munsterol arcybiskupem Trewiru, który nałożył na księcia ekskomunikę, zniesioną przez papieża Innocentego II. Książę przyjaźnił się z Bernardem z Clairvaux. Ufundował w Lotaryngii wiele opactw, w tym opactwo w Sturzelbronn, w którym został pochowany po przeniesieniu go z Saint-Dié-des-Vosges.