Sąd polubowny (komedia Menandra)
komedia Menandra / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Sąd polubowny (komedia Menandra)?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Sąd polubowny (gr.: Ἐπιτρέποντες; Epitrepontes) – komedia Menandra z późnego okresu jego twórczości.
Autor | |
---|---|
Typ utworu | |
Data powstania |
przed 292 p.n.e. |
Wydanie oryginalne | |
Język |
Sąd polubowny powstał pod koniec życia Menandra, przed 292 rokiem p.n.e. Popularny w starożytności utwór podzielił los dorobku komediopisarskiego pisarza – został zapomniany. Dzięki odnalezieniu przez francuskiego uczonego Gustava Lefebvre’a tzw. kodeksu kairskiego, opublikowanego w 1907 roku, znane jest obecnie około 2/3 tekstu dzieła. Główny bohater sztuki, ateńczyk Charizjos po tym, jak żona urodziła i porzuciła nieślubne dziecko, odsuwa się od niej i zaczyna trwonić jej posag, nie wiedząc, że jest ojcem dziecka. Interweniujący w sprawie posagu teść, rozsądza przypadkowo spór dwóch niewolników o znalezione w lesie niemowlę, nieświadom, że to jego wnuk. Dzięki działaniom podejmowanym przez niewolników dochodzi do rozpoznania zarówno dziecka, jak i jego ojca oraz do pogodzenia się małżonków. Cechą charakterystyczną utworu są świetnie zarysowane charaktery głównych bohaterów: Charizjosa, jego żony Pamfili, teścia Smikrinesa i dwojga niewolników – Onezyma i hetery Habrotonon. Znakomita scena sądu polubownego, od której wziął tytuł cały utwór, była w starożytności zalecana adeptom adwokackim jako wzór mowy sądowej.