Ukraińcy w II Rzeczypospolitej
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ukraińcy stanowili w II Rzeczypospolitej największą mniejszość narodową w odrodzonej Polsce, liczącą (około 4,4 mln do ponad 5 mln obywateli), tj. ponad 13% mieszkańców kraju. Ludność ta zamieszkiwała południo-wschodnie tereny, stanowiąc w wielu regionach większość. Tak liczna społeczność ukraińska znalazła się granicach państwa polskiego w wyniku rozstrzygnięć I wojny światowej i Traktatu Ryskiego. Większość społeczeństwa ukraińskiego zamieszkiwała w Ukraińskiej Socjalistycznej Republice Radzieckiej[1]. Pod koniec lat dwudziestych i w latach trzydziestych z powodu stalinowskich represji znacząca część ukraińskiego życia kulturalnego i politycznego rozwijała się w II Rzeczypospolitej, mimo silnego konfliktu między władzami II Rzeczypospolitej a mniejszością ukraińską[2].