Umowa użyczenia
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Umowa użyczenia – umowa nazwana, regulowana przez przepisy Kodeksu cywilnego (art. 710–719), przez którą jedna z jej stron (użyczający) zapewnia drugiej stronie (biorący) bezpłatne używanie umówionej rzeczy przez czas określony lub nieokreślony.
Przedmiotem użyczenia może być zarówno rzecz ruchoma, jak i nieruchomość.