Region Uralski
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Uralski region ekonomiczny (ros. Уральский экономический район wymawia się: [uralskij ekonomiczieskij rajon]) – jest jednym z dwunastu regionów ekonomicznych Rosji.
Obszar obejmuje centralną i południową część Uralu, oraz fragmentami rosyjskie części nizin Wschodnioeuropejskiej i Zachodniosyberyjskiej. Z powierzchnią około 824 000 km ² jest obszarem nieco większym od Turcji. Region zamieszkuje około 20 436 000 ludzi, przy gęstości zaludnienia 25 osób/km ², z czego 74% populacji mieszka w miastach.
Największy miastami przemysłowych są tu: Magnitogorsk, Jekaterynburg, Czelabińsk, Niżny Tagił i Perm. Przez obszar przechodzi kilka linii kolejowych. Transport wodny odbywa się rzekami Kamą, Biełą i Ural.
Region uralski jest drugim co do wielkości (po Centralnym) największym przemysłowym regionem ekonomicznym Rosji. W czasach ZSRR był głównym centrum produkcji żelaza i stali. Wchodząca w jego skład Baszkiria, była w czasach ZSRR największym ośrodkiem produkcji ropy. Ponadto, od XVII wieku istnieje tu bardzo dobrze rozwijające się górnictwo, w szczególności w częściach południowej, środkowej i północnej Uralu.