Wajgacz
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wajgacz (ros. Вайгач) – wyspa w północnej, europejskiej części Rosji, położona między Morzem Barentsa a Morzem Karskim. Od kontynentu (półwyspu Jugorskiego) oddziela go cieśnina Jugorski Szar, a od położonego na północy archipelagu Nowej Ziemi cieśnina Karskie Wrota. Pod względem administracyjnym wyspa wchodzi w skład Nienieckiego Okręgu Autonomicznego (obwód archangielski).
Ten artykuł od 2018-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Wyspa Wajgacz i otaczające ją wody | |||
Kontynent | |||
---|---|---|---|
Państwo | |||
Okręg autonomiczny | |||
Akwen | |||
Powierzchnia |
3383 km² | ||
70°01′N 59°33′E | |||
|
Wyspa zajmuje powierzchnię 3383 km². Jej długość to około 100 km, a szerokość – 45 km. Najwyższy punkt wznosi się na wysokość 170 m n.p.m. Wyspa zbudowana jest z łupków, piaskowca i wapieni. Na wyspie panuje klimat polarny ze średnimi temperaturami najzimniejszego lutego wynoszącymi −20 °C, a najcieplejszego czerwca +5 °C. Znajdują się tutaj liczne bagna i niewielkie jeziora. Wyspę pokrywa roślinność tundrowa.
Główne osady na wyspie to: Wajgacz, Długa Guba i Warniek.
Wschodnim wybrzeżem wyspy przebiega umowna granica między Europą a Azją.