Wambola
niszczyciel produkcji rosyjskiej z okresu I połowy XX wieku / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Wambola?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Wambola – niszczyciel marynarki estońskiej z okresu międzywojennego rosyjskiego typu Lejtienant Iljin, wcześniej rosyjski Kapitan I ranga Mikłucho-Makłaj z okresu I wojny światowej i radziecki Spartak, a później peruwiański Almirante Villar. Budowę jednostki rozpoczęto w 1914 roku dla Marynarki Wojennej Imperium Rosyjskiego, w 1915 odbyło się jej wodowanie, a służby wszedł w 1917 roku pod nazwą „Kapitan I ranga Mikłucho-Makłaj” (ros. Капитан 1-го ранга Миклухо-Маклай). Uniknął przejęcia przez Niemców poprzez ucieczkę z Helsingforsu w trakcie pochodu lodowego. Przejęty przez marynarkę bolszewików i nazwany „Spartak”. Podczas walki przeciwko Estonii uczestniczył w desancie i operacji minowej. W grudniu 1918 roku został zdobyty przez Royal Navy i przekazany Estończykom. W Eesti merejõud otrzymał imię „Wambola”. Podczas estońskiej wojny o niepodległość uczestniczył w operacjach przeciwko bolszewikom na wodach Zatoki Fińskiej oraz w operacji przeciwko bałtyckiej Landeswehrze w Rydze. Po wojnie odbywał sporadyczne wizyty dyplomatyczne. W 1933 roku z powodu wysokich kosztów utrzymania został sprzedany Peru. W marynarce peruwiańskiej nosił imię „Almirante Villar”. Nie zdążył wziąć udziału w wojnie kolumbijsko-peruwiańskiej, za to w 1941 roku uczestniczył w walkach przeciwko Ekwadorowi. W czasie II wojny światowej pełnił służbę patrolową. Został wycofany ze służby w 1954 roku.
„Wambola” na pochylni w Tallinie | |||
Klasa | |||
---|---|---|---|
Typ |
Lejtienant Iljin | ||
Historia | |||
Stocznia |
stocznia Putiłowska, Piotrogród | ||
Położenie stępki |
23 października?/5 listopada 1914 | ||
Wodowanie |
14 sierpnia?/27 sierpnia 1915 | ||
MW Imperium Rosyjskiego | |||
Nazwa |
Kapitan I ranga Mikłucho-Makłaj (ros. Капитан 1-го ранга Миклухо-Маклай) | ||
Wejście do służby |
grudzień 1917 | ||
Flota Czerwona | |||
Nazwa |
Spartak | ||
Wycofanie ze służby |
26 grudnia 1918 | ||
Eesti merejõud | |||
Nazwa |
Wambola | ||
Wejście do służby |
2 stycznia 1919 | ||
Marina de Guerra del Perú | |||
Nazwa |
Almirante Villar | ||
Wejście do służby |
24 sierpnia 1933 | ||
Wycofanie ze służby |
15 września 1954 | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Wyporność |
projektowa/normalna: 1260 ton | ||
Długość |
98,06 m | ||
Szerokość |
9,33 m | ||
Zanurzenie |
2,8–3,7 m | ||
Napęd | |||
31500 KM: 2 dwuwałowe turbiny Curtis AEG 31500 KM, 4 kotły olejowe typu Normand-Vulcan, 2 śruby | |||
Prędkość |
30 węzłów | ||
Zasięg |
1720 mil morskich | ||
Uzbrojenie | |||
4 × armata morska kal. 102 mm, 1 × armata przeciwlotnicza kal. 76 mm, miny morskie | |||
Wyrzutnie torpedowe |
9 × 450 mm | ||
Opancerzenie | |||
38 mm – osłona działa | |||
Załoga |
171 (Carska MW) | ||
|