Wielki Izrael
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wielki Izrael (również Cała Ziemia Izraela, hebr. ארץ ישראל השלמה, Erec Jisra’el ha-szelema) – irredentystyczny termin opisujący historyczne i biblijne granice Ziemi Izraela.
Pomimo że granice Wielkiego Izraela nie są jasno sprecyzowane, wielu religijnych Żydów (jak również niektórzy chrześcijanie), czerpią inspirację ze źródeł biblijnych, z Księgi Rodzaju, która opisuje przymierze Boga z Abrahamem:
- „Wtedy to właśnie Pan zawarł przymierze z Abramem, mówiąc: «Potomstwu twemu daję ten kraj, od Rzeki Egipskiej aż do rzeki wielkiej, rzeki Eufrat, wraz z Kenitami, Kenizytami, Kadmonitami, Hetytami, Peryzzytami, Refaitami, Amorytami, Kananejczykami, Girgaszytami i Jebusytami».” (Rdz 15:18-21)
W powyższym kontekście, Wielki Izrael powinien składać się z ziem dzisiejszego Izraela (wraz z Zachodnim Brzegiem, Strefą Gazy i Wzgórzami Golan), Jordanii, Libanu, dużej części Syrii, Iraku, Kuwejtu oraz części Arabii Saudyjskiej, Egiptu i Turcji.