Wikipedysta:Bambosz Karate/brudnopis
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bóstwa starożytnego Egiptu — bogowie i boginie czczone w starożytnym Egipcie. Wierzenia i obrzędy dotyczące tych bóstw stanowiły rdzeń sięgającej swymi korzeniami prehistorii starożytnej religii egipskiej. Reprezentowały one naturalne siły i zjawiska, a Egipcjanie wspierali je i zaspokajali ich potrzeby poprzez składanie ofiar i sprawowanie odpowiednich rytuałów, aby nadal działały zgodnie z maat, czyli boskim porządkiem wszechświata. Po powstaniu państwa egipskiego ok. 3100 r. p.n.e. władza nad oficjalnym kultem religijnym trafiła w ręce faraonów, przypisujących sobie rolę przedstawicieli Egiptu wobec bogów i sprawujących kontrolę nad świątyniami, w których odprawiano rytuały.
Bóstwa posiadały szereg złożonych cech utrwalonych w mitach oraz wyrażanych za pomocą łączących je zawiłych relacji: więzów rodzinnych, luźnego zgrupowania, hierarchii oraz połączenia odrębnych bogów w jednego. Różnorodne wyobrażenia bóstw w sztuce — jako zwierząt, ludzi, przedmiotów i kombinacji wielu form — poprzez symbolizm także nawiązywały do ich charakterystycznych cech.
W zależności od epoki, różne bóstwa zajmowały najwyższą pozycję w panteonie: bóg słońca Ra, tajemniczy bóg Amon lub bogini-matka Izyda. Najwyższemu bóstwu przypisywano zwykle stworzenie świata i często łączono je z życiodajną mocą słońca. Niektórzy uczeni argumentują, opierając się częściowo na pismach egipskich, że Egipcjanie z czasem dostrzegli pojedynczą boską moc, która miała odpowiadać za porządek wszechświata i objawiać się we wszystkich innych bóstwach, nigdy jednak nie porzucili oni swojego oryginalnego politeistycznego spojrzenia na świat, być może z wyjątkiem krótkiego okresu amarneńskiego w XIV wieku p.n.e., kiedy to oficjalna religia skupiła się wyłącznie na abstrakcyjnym bóstwie słonecznym, Atonie.
Zakładano, że bogowie są obecni w całym świecie oraz zdolni do wpływania na zdarzenia naturalne i bieg ludzkiego życia. Ludzie kontaktowali się z nimi za pośrednictwem świątyń oraz nieoficjalnych sanktuariów, zarówno z pobudek osobistych, jak i w ramach realizacji celów prześwięcających państwowym obrzędom. Egipcjanie modlili się o boską pomoc, odprawiali rytuały, aby skłonić bóstwa do działania i zwracali się do nich o radę. Relacje ludzi z bogami stanowiły fundamentalny aspekt funkcjonowania egipskiego społeczeństwa.