Wikipedysta:Pysiekm/brudnopis3
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bitwa na przełęczy Kasserine – bitwa rozegrana podczas II wojny światowej, w dniach 19-25 lutego 1943 roku, na przełęczy Kasserine, w zachodniej Tunezji, będąca częścią kampanii tunezyjskiej. W bitwie brała udział Niemiecko-Włoska Armia Pancerna, dowodzona przez feldmarszałka Erwina Rommla, wsparta dwiema dywizjami niemieckiej 5. Armii Pancernej. Po stronie alianckiej trzon sił stanowił II Korpus amerykański pod dowództwem generała-majora Lloyda Fredendalla, wchodzący w skład brytyjskiej 1. Armii generała-porucznika Kennetha Andersona.
II wojna światowa, kampania tunezyjska | |||
Czołg M3 Grant w drodze do przełęczy Kasserine | |||
Czas | |||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Terytorium | |||
Wynik |
zwycięstwo Osi | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
|
Od początku 1943 roku dochodziło w Tunezji do coraz częstszych ataków alianckich samolotów szturmowych (tank busters) na niemieckie lotniska i zgrupowania pancerne. Na przykład 18 stycznia – w czasie nalotu na lotnisko w Tunisie – zniszczono 23 samoloty Ju 52[1]. Od tego czasu samoloty niemieckie mogły lądować tylko w nocy.
Pod koniec stycznia armia pancerna Rommla przystąpiła do ofensywy na zachodzie. Zajęła miejscowości Sbeitla i Kafsa, po czym uderzyła na przełęcz.
Bitwa, będąca jednym z pierwszym starć wojsk amerykańskich i niemieckich podczas II wojny światowej, zakończyła się porażką wojsk alianckich, w dużej mierze spowodowaną brakiem doświadczenia żołnierzy amerykańskich, słabym dowodzeniem oraz przestarzałym wyposażeniem, jednakże w dalszym natarciu oddziały Rommla zostały przez kontratakujących aliantów odrzucone[1].