Wikipedysta:Towarzysz Mati/Edgar Sanabria
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Edgar Sanabria Arcia (ur. 3 października 1911 w Caracas zm. 24 kwietnia 1989 tamże) - wenezuelski prawnik, dyplomata i polityk, pełniący obowiązki prezydenta Wenezueli w latach 1958-1959.
Edgar Sanabria w 1968 | |
Data i miejsce urodzenia |
3 października 1911 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
24 kwietnia 1989 |
Prezydent Wenezueli | |
Okres |
od 14 listopada 1958 |
Poprzednik | |
Następca |
Urodził się w Caracas. Ukończył Centralny Uniwersytet Wenezueli w 1935 r., a rok później został profesorem prawa na tej samej uczelni. Pracował w kilku ministerstwach podczas prezydentury Isaíasa Mediny Angarity.[1]
Należał do tymczasowego rządu Junty po obaleniu Marcosa Péreza Jiméneza 23 stycznia 1958 r., a 14 listopada został tymczasowym prezydentem Wenezueli, kiedy zastąpił admirała Wolfganga Larrazábala.
Podczas tymczasowej prezydencji Sanabria wprowadził uzupełniającą ustawę podatkową, w ramach której stawka podatku została podniesiona do firm naftowych z 50 do 60%. Ustanowiono także prawo uniwersytetów, w którym statut autonomii uniwersyteckiej i nienaruszalność jej obwodu zostały przywrócone przez każdą agencję bezpieczeństwa państwa. W dniu 12 grudnia 1958 r. Wydano dekret nr 473, w którym utworzono Park Narodowy El Ávila o powierzchni 66 192 hektarów, w celu zachowania piękna krajobrazu, jego fauny, flory i różnorodności biologicznej.[2]
W wyborach prezydenckich w 1958 pierwsze miejsce zdobył Rómulo Betancourt z Acción Democrática, drugie Wolfgang Larrazábal wspierany przez URD, PCV i kilka innych partii, a trzecie Rafael Caldera z COPEI. 18 lutego 1959 r. Edgar Sanabria przekazał władzę Rómulo Betancourtowi na wspólnej sesji Kongresu Narodowego.
Po zakończeniu prezydentury pełnił funkcję ambasadora przy Stolicy Apostolskiej (1959-1963), Szwajcarii (1964-1968) i Austrii (1968-1970).[3]
Zmarł w Caracas , po udarze mózgu, 24 kwietnia 1989 roku, w wieku 77 lat.