Województwo parnawskie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Województwo parnawskie – województwo I Rzeczypospolitej ze stolicą w Parnawie, wchodzące w skład Inflant.
| ||||
1598–1620 | ||||
| ||||
Państwo | ||||
---|---|---|---|---|
Prowincja | ||||
Data powstania |
1598 | |||
Siedziba wojewody | ||||
Wojewoda |
zobacz: wojewodowie parnawscy | |||
Siedziba sejmiku | ||||
Powierzchnia |
ok. 12 000 km² | |||
Liczba reprezentantów | ||||
| ||||
Położenie na mapie Rzeczypospolitej |
Utworzone zostało w 1598[1] za Zygmunta III Wazy po przekształceniu jednej z trzech prezydencji (prezydiów), utworzonych po rozejmie w Jamie Zapolskim w 1582[2], jako jedno z trzech województw inflanckich (obok wendeńskiego i dorpackiego).
Główne miasta, zamki i osady: Parnawa (szwedzka od 1617), Felin, Karkus, Wolmar, Salis (obecnie: Salacgrīva), Lemsal, Helmet.
Po 1621 faktycznie przestało istnieć w wyniku zajęcia Inflant przez Szwecję, choć formalnie zostało zlikwidowane dopiero po pokoju w Oliwie w 1660. Tytuł wojewody parnawskiego, podobnie jak fikcyjne tytuły ziemskie nieistniejącego już wtedy województwa parnawskiego, utrzymały się do końca Rzeczypospolitej Obojga Narodów (zob. urzędy fikcyjne).