Worek pusański
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Worek pusański (kor. 부산 교두보, RR: Busan gyodubo; ang. Pusan Perimeter) – obszar w południowo-wschodniej części Półwyspu Koreańskiego, zajmowany przez wojska ONZ (głównie południowokoreańskie i amerykańskie), przyparte do wybrzeża Morza Japońskiego przez siły Korei Północnej, o który toczyły się walki od 4 sierpnia do 18 września 1950 r. Była to jedna z pierwszych poważnych bitew wojny koreańskiej. Dowództwo ONZ zebrało 140 000 żołnierzy, by ostatecznie stawić czoła inwazji Koreańskiej Armii Ludowej liczącej 98 000 ludzi na ostatnim skrawku terenu w Korei niezajętym przez wojska komunistyczne.
wojna koreańska | |||
Piechota amerykańskiej 27 Dywizji Piechoty oczekuje północnokoreańskich ataków przez rzekę Naktong z pozycji w worku pusańskim, 4 września 1950 roku | |||
Czas |
4 sierpnia – 18 września 1950 | ||
---|---|---|---|
Miejsce |
okolice Pusanu | ||
Terytorium | |||
Przyczyna |
ofensywa wojsk północnooreańskich na południe | ||
Wynik |
decydujące zwycięstwo wojsk ONZ | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
35°27′15″N 128°31′31″E | |||
|
Siły ONZ, po pięciu tygodniach upokarzającego odwrotu przed nacierającymi komunistami, zostały zepchnięte do worka pusańskiego, 230-kilometrowej linii obronnej wokół obszaru portu w Pusanie. Oddziały ONZ umocniły pozycje na obrzeżach worka, odpierając powtarzające się ataki Koreańskiej Armii Ludowej przez sześć tygodni, głównie w okolicach miast Taegu, Masan i Pohang oraz nad rzeką Naktong. Zmasowane ataki północnych Koreańczyków nie zmusiły wojsk ONZ do wycofania się w głąb worka, pomimo dwóch poważnych koncentracji sił komunistycznych w sierpniu i wrześniu.
Wojska północnokoreańskie, hamowane przez niedobory zaopatrzenia i ogromne straty, nieustannie atakowały siły ONZ, próbując przebić się przez linię obrony. Siły ONZ wykorzystały jednak port w Pusanie do sprowadzenia wojsk z USA i Japonii, co pozwoliło osiągnąć przewagę liczebną w ludziach, sprzęcie i zaopatrzeniu, a marynarka wojenna i siły powietrzne państw ONZ pozostały niezagrożone przez wojska północnokoreańskie podczas walk w worku pusańskim. Po sześciu tygodniach siły komunistyczne załamały się i rozpoczęły generalny odwrót po tym, jak siły ONZ przeprowadziły desant pod Inczon 15 września, a następnego dnia wojska na południu wyrwały się z worka. Bitwa wyznaczała najdalej wysunięte na południe miejsce, do którego udało się dotrzeć wojskom północy w czasie wojny koreańskiej.