Wułkan Gołownina
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wułkan Gołownina (ros. Вулкан Головнина, jap. 泊山, Tomari-yama) – czynny wulkan w azjatyckiej części Rosji na wyspie Kunaszyr, jednej z wysp archipelagu Kuryli. Leży w południowej części wyspy i jest najbardziej na południe wysuniętym wulkanem Wysp Kurylskich.
Kaldera Gołownina widziana z ISS | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Obwód | |||
Położenie |
okręg miejski Jużno-Kurilskij↗ | ||
Pasmo |
Duży Łańcuch Kurylski↗ | ||
Wysokość |
547 m n.p.m. | ||
Wybitność |
547 m | ||
Dane wulkanu | |||
Typ wulkanu |
kaldera | ||
44°N 146°E | |||
|
Kaldera wulkanu ma średnicę 4,7 km. Na jej dnie 4 niewielkie stożki wulkaniczne i 2 kratery. W jednym z kraterów, w północno-wschodniej części kaldery, w odległości zaledwie 1700 m od brzegu morskiego, znajduje się Jezioro Gorące (ros. Oзеро Горячее). Lustro wody tego jeziora leży na wysokości 130 m n.p.m., jego powierzchnia liczy ok. 3 km², maksymalna głębokość 62 m. Pomimo nazwy, jezioro zimą zamarza z wyjątkiem kilku miejsc przy brzegach, gdzie w sąsiedztwie dymią fumarole lub spływa woda z ciepłych źródeł. Nieco wyżej, w bocznym kraterze położone jest drugie jezioro o nazwie Wrzące Jezioro (ros. Oзеро Кипящее). W tym niewielkim, 3-hektarowym jeziorku woda jest rzeczywiście gorąca, miejscami pieni się i bulgoce, a na jego gliniastych brzegach występują małe wulkany błotne. Z Jeziora Wrzącego do Jeziora Gorącego korytem z czerwonoceglastego tufu spływa niewielka rzeczka o ciepłej wodzie, białawej od rozpuszczonych w niej związków siarki.
Łagodne, zewnętrzne stoki kaldery porasta bujna roślinność. Obok mieszanych lasów o wyjątkowo gęstym podszycie występują tu rozległe łąki o trawach wysokości do 2,5 m.
Nazwę wulkanowi nadano na część rosyjskiego żeglarza z przełomu XVIII i XIX w. Wasilija Gołownina.
Wulkan znajduje się na terenie Rezerwatu Kurylskiego[1].