Wykaz czasopism punktowanych przez polskie ministerstwo nauki
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wykaz czasopism punktowanych przez ministerstwo nauki – lista czasopism naukowych, które są uwzględniane przy ocenie parametrycznej placówek naukowych, uczelni, instytutów, jednostek badawczo-rozwojowych finansowanych przez Ministerstwo Edukacji i Nauki (wcześniej jego poprzedników, czyli Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Ministerstwo Nauki i Informatyzacji oraz Komitet Badań Naukowych) i inne ministerstwa. Pierwotny wykaz został stworzony przy konsultacji społecznej[1].
W ocenie parametrycznej uwzględniany jest dorobek naukowy jednostki, między innymi na podstawie liczby punktów przyznanych publikacjom, których autorami są pracownicy danej jednostki. Lista ta początkowo opierała się głównie na tak zwanej liście filadelfijskiej.
W pierwszych latach ustalił się podział na listę A (zbliżoną do listy filadelfijskiej) i listę B. Lista A z roku 2010 liczyła 8610 czasopism notowanych w bazie Journal Citation Reports (JCR), posiadających wskaźnik cytowań; w 2012 roku było ich 10 230[2], w 2013 roku 10 804[3], a w 2014 10 966[4]. Lista B zawierała w 2010 roku 1788 pozostałych pism (głównie polskich)[5], w 2012 roku 1854[6], w 2013 roku 2623[7], a w 2014 roku 2616[8]. Ze względu na specyfikę nauk szeroko rozumianych jako humanistyczne wyróżniano również przewidzianą dla nich listę C (czasopisma z bazy ERIH), liczącą w 2012 roku 4337 tytułów[9], w 2013 roku 4262[10], a w 2014 roku 4272[11].
W 2014 na Liście B zidentyfikowane liczne pozycje niskiej jakości, tzw. drapieżne wydawnictwa otwartego dostępu[12].
W 2019 zrezygnowano z podziału na listy. Wykaz z tego roku liczył 29037 pozycji[13]. Jego podstawą stała się baza Scopus, a także Web of Science, ERIH+ czy lista beneficjentów polskiego programu rządowego „Wsparcie dla czasopism naukowych”[14]. W 2021 roku wykaz obejmował 32676[15], a w 2023 roku 34327 pozycji[16].