Zabłocie (Kraków)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Zabłocie – obszar Krakowa, położony na prawym brzegu Wisły, jest to dawna wieś będąca od 1784 wschodnią częścią miasta Podgórza. Od 1991 wchodzi w skład dzielnicy XIII Krakowa.
Ten artykuł dotyczy obszaru w Krakowie. Zobacz też: inne znaczenia. |
Współczesne (2024) blokowisko Zabłocia, widok z północy, z mostu Kotlarskiego. Zabudowa wzdłuż ul. Zabłocie. | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Miasto | |||
Dzielnica | |||
50°02′54″N 19°57′56″E | |||
|
Północną granicę dawnej wsi stanowiła Wisła, wschodnią - linia dzisiejszej ul. Na Dołach do ul. Gipsowej a zachodnią - linia dzisiejszych ulic Lwowskiej, Limanowskiego (wschodni fragment ulicy) oraz Wielickiej (zachodni fragment ulicy) i Jerozolimskiej.
Nazwa „Zabłocie” oznacza teren położony „za błotem” i po raz pierwszy pojawiła się w źródłach w 1334 roku w odniesieniu do lasów królewskich „circa Zabloczyc”. Okres największego rozwoju tego terenu przypada na przełom XIX i XX wieku, kiedy to powstają zakłady kolejowe i przemysłowe, a Zabłocie staje się terenem przemysłowym. Po 1989, wraz z likwidacją wielu przedsiębiorstw państwowych, okolica podupadła. Od końca lat 90. XX wieku podjęto działania mające na celu rewitalizację tej dzielnicy, która obecnie stanowi jeden z najbardziej dynamicznie rozwijających się obszarów Krakowa.