Ziaur Rahman
banglijski polityk / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ziaur Rahman (ur. 19 stycznia 1936 w Sylhet, zm. 30 maja 1981 w Chittagong) – banglijski polityk i wojskowy. Był jednym z przywódców bengalskiego ruchu niepodległościowego i członkiem Banglijskiej Partii Nacjonalistycznej.
Zobacz też: inne znaczenia. |
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
Prezydent Bangladeszu | |||
Okres |
od 21 kwietnia 1977 | ||
Przynależność polityczna |
Bengalska Partia Nacjonalistyczna | ||
Poprzednik |
Abu Sadat Mohammad Sayem | ||
Następca | |||
Odznaczenia | |||
|
W 1953 r. rozpoczął służbę w pakistańskiej armii. 23 marca 1971 r., wraz z wiernymi sobie oddziałami, rozpoczął zbrojne powstanie przeciwko Pakistańczykom, którego celem była walka o niepodległość Bangladeszu. Po uzyskaniu przez Bangladesz niepodległości Ziaur Rahman służył w jego armii. W sierpniu 1975 r. objął stanowisko premiera, po obaleniu dotychczasowego szefa rządu Mujibura Rahmana. Objął też funkcję zastępcy administratora stanu wyjątkowego, a rok później został administratorem stanu wyjątkowego. 21 kwietnia 1977 r. po wystąpieniu z wojska został prezydentem kraju. Początkowo obiecywał przeprowadzenie reform oraz wprowadzenie wolnych wyborów. Jednak po próbie zamachu stanu w 1977 roku wycofał się z tych planów. Dokonał wówczas masowych aresztowań swoich przeciwników politycznych. Według organizacji Amnesty International w lutym 1978 r. rozstrzelano z jego rozkazu 130 osób, ponad 15 tysięcy trafiło do więzień. Osiem miesięcy później Rahman przeprowadził wybory prezydenckie, które zapewniły mu dalsze sprawowanie tego urzędu. 30 maja 1981 r. zginął zamordowany w zamachu. Zabójstwa dokonała grupa dwunastu oficerów z generałem majorem Abdul Manzoorem na czele. Sprawcy zamachu wraz z przywódcą zostali później aresztowani i straceni.