Łańcuch orderowy
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Łańcuch orderowy – używany w falerystyce termin określający naszyjnik oznaczający zazwyczaj najwyższy stopień orderu, przysługujący głowom państwa jako jego wielkim mistrzom, męskim członkom rodzin panujących, lub też – w przypadku np. austriacko-hiszpańskiego Orderu Złotego Runa, włoskiego Orderu Annuncjaty czy serbskiego Orderu św. Łazarza występujących tylko w formie łańcucha – przysługuje wszystkim kawalerom danego orderu.