นิคมญี่ปุ่นในประเทศหมู่เกาะมาร์แชลล์
From Wikipedia, the free encyclopedia
นิคมญี่ปุ่นในประเทศหมู่เกาะมาร์แชลล์ถูกกระตุ้นจากการค้าของญี่ปุ่นในภูมิภาคแปซิฟิก ในช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 19 มีนักสำรวจชาวญี่ปุ่นคนแรกเดินทางมาถึงหมู่เกาะมาร์แชลล์ ทว่าการตั้งถิ่นฐานถาวรจะยังไม่เริ่มขึ้นจนกระทั่งคริสต์ทศวรรษ 1920 เมื่อเปรียบเทียบกับดินแดนอื่นในภูมิภาคไมโครนีเซียที่เป็นส่วนหนึ่งของแปซิฟิกใต้ในอาณัติ พบว่าจำนวนประชากรชาวญี่ปุ่นในหมู่เกาะมาร์แชลล์มีจำนวนน้อยมากเมื่อเทียบกับพื้นที่อื่น หลังการยอมจำนนของญี่ปุ่นใน ค.ศ. 1945 ชาวญี่ปุ่นถูกส่งตัวกลับประเทศ ขณะที่ประชากรลูกครึ่งญี่ปุ่น-มาร์แชลล์ ยังคงอาศัยอยู่ในหมู่เกาะต่อไป พบกเขาถือได้ว่าเป็นประชากรกลุ่มน้อยที่มีจำนวนมากกลุ่มหนึ่ง และมีบทบาทสำคัญในภาคธุรกิจ ภาครัฐและการเมืองของประเทศ
ข้อมูลเบื้องต้น ประชากรทั้งหมด, ภูมิภาคที่มีประชากรอย่างมีนัยสำคัญ ...
| |||
ประชากรทั้งหมด | |||
---|---|---|---|
70 (2007)[1][fn 1] | |||
ภูมิภาคที่มีประชากรอย่างมีนัยสำคัญ | |||
ยาลูอิต, กวาจะลิน | |||
ภาษา | |||
มาร์แชลล์, อังกฤษ, ญี่ปุ่น | |||
ศาสนา | |||
โปรเตสแตนท์[2] ชินโตและพุทธ | |||
กลุ่มชาติพันธุ์ที่เกี่ยวข้อง | |||
ชาวไมโครนีเซีย, ชาวญี่ปุ่น, ชาวรีวกีว |
ปิด